Jeżeli Twój wymarzony urlop, który miałeś spędzić zgodnie z obietnicami biura podróży w pięknym hotelu, położonym przy plaży, okazał się daleki od zapewnień, przysługuje Ci rekompensata za zmarnowany urlop, a więc nie tylko odszkodowanie, ale również zadośćuczynienie. Znając swoje prawa możesz skutecznie wymóc na nieuczciwym sprzedawcy wycieczek nie tylko zwrot pieniędzy za nienależyte zorganizowanie usługi turystycznej, ale również domagać się rekompensaty za ujemne doznania psychiczne, w związku ze zmarnowanym urlopem.  Uczucie zmarnowanego urlopu pozostaje wyłącznie w sferze wrażeń i odczuć, jest więc zjawiskiem czysto psychicznym, pozbawionym elementu majątkowego. Natomiast odszkodowanie będzie zależeć od szkody o charakterze majątkowym.

Podstawa prawna rekompensaty

Podstawa prawna dochodzenia odszkodowania od biura podróży za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych wynika wprost z ustawy o usługach turystycznych. Natomiast o możliwości dochodzenia od biur podróży roszczeń za niematerialny charakter szkody w postaci zmarnowanego urlopu wypowiedział się Sąd Najwyższy między innymi w uchwale z dnia 19 listopada 2010 r. (III CZP 79/2010, OSNC 2011/4 poz. 41). Zgodnie z przełomową uchwałą Sąd Najwyższy wskazał, że przepis art. 11a ust. 1 ustawy o usługach turystycznych może być podstawą odpowiedzialności organizatora turystyki za szkodę niemajątkową klienta w postaci tzw. zmarnowanego urlopu.

Jedną z podstaw do zajęcia takiego stanowiska przez Sąd Najwyższy był również wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 12 marca 2002 r. Sprawa C-168/00 Simone Leitner przeciwko TUI Deutschland GmbH Co. KG (LexPolonica nr 376570) zgodnie z którym Trybunał orzekł, że art. 5 dyrektywy 90/314 w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek implementowanej także przez Polskę „musi być interpretowany w tym znaczeniu, że nadaje on zasadniczo konsumentowi prawo do naprawienia szkody moralnej wynikającej z niewykonania lub niewłaściwego wykonania świadczeń stanowiących zorganizowaną podróż”.

Należy zwrócić szczególną uwagę, że podstawowym bodźcem do korzystania z imprezy turystycznej jest osiągnięcie korzyści niematerialnej (przyjemności wypoczynku, spokoju, relaksu, poczucia komfortu itp.), a nieuzyskanie jej na skutek zaniedbań organizatora, a więc utrata przyjemności (zmarnowanie urlopu) jest często jedynym uszczerbkiem poniesionym przez konsumenta. Dlatego tak ważna w świetle przedstawionego stanu prawnego i orzecznictwa jest obecnie możliwość żądania od biur podróży zadośćuczynienia za zmarnowany urlop.

Przykłady zasądzonych kwot za uchybienia biur podróży

Sąd Okręgowy w Lublinie w wyroku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II Ca 122/11) zasądził na rzecz każdego z klientów od organizatora wycieczki turystycznej kwoty po 921,90 zł za stres przez nich doznany w związku z koniecznością zabiegania o wymianę pokoju w pierwszej dobie pobytu na wczasach. Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 27 marca 2013 r. (sygn. akt V Ca 3475/12) w związku z licznymi uchybieniami biura podróży zarówno w zakwaterowaniu, wyżywieniu i standardzie hotelu, co miało bezpośrednio wpływ na sferę odczuć psychicznych jego klientów zasądził łącznie kwotę 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia za zmarnowany urlop.

W związku z powyższym zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami oraz orzecznictwem możesz skutecznie żądać od nieuczciwych biur podróży zarówno odszkodowania, jak i odpowiedniej rekompensaty za zmarnowany urlop. Występowanie z takimi żądaniami na pewno w przyszłości wpłynie na organizatorów wycieczek i wymusi na nich podniesienie standardów swoich usług.